STILL ALIVE

Een heeeele goedemorgen vanuit Oeganda. Het enige wat ik de komende weken denk ik ga bloggen is : 'wauw' want wat is dit een prachtig land. Er zijn de eerste dagen zoveel dingen op de afgekomen dat ik echt van de ene verbazing in de andere viel en niet wist waar ik nou moest kijken en wat ik moest vinden. Ik begin nu het foto's maken al op te geven want het is niet over te brengen hoe het is om hier te zijn. Dan kijk ik die foto's 's avonds terug en dan denk ik: ja nee zo was het helemaal niet HELAAS VOOR JULLIE

Vlucht: wat een hell, ik heb weinig dingen meegemaakt die zo saai waren als vliegen.. Ik heb echt welgeteld 10 min geslapen van de hele reis en dat was tijdens het opstijgen op istanbul. Het zal ook niemand verbazen maar 8,5 uur stilzitten van istanbul naar entebbe is nou niet echt voor mij weg gelegd. Het was eecht een drama en ik wou zo graag rennen en koprollen in het gangpad, maar Suzanne en de buurvrouw aan het gangpad waren allebei in coma.
Toen we eindelijk aankwamen midden in de nacht werden we opgehaald door Martin, van de organisatie. VREEMDE VENT
Hij zei niks keek ons alleen even aan pakte de koffers en rent er bijna mee weg naar de auto dus wij er maar achteraan.. Stapt gewoon in dn begint te rijden
JA HOOR PRIMA VLUCHT GEHAD, THANKS VOOR ASKING

dag 1:
Ik heb gewoon 3 uur geslapen, wat een luxe! We lagen bij Vivian en Rita op de kamer. 2 meisjes uit limburg die een paar uur eerder aan waren gekomen. Zij blijven precies dezelfde periode hier en gaan ook mee op safari met ons.
We hadden vandaag de city tour door Kampala en ik was in shock echt waar.
Eerst zijn we naar de Moskee geweest, die was echt prachtig! Helemaal gehuld in burka moesten we naar binnen en kregen we de mededeling dat we even een trap op gingen... 380 treden met 28 graden in een burka is echt genieten. Maar het was wel mooi. Verder was onze tour guide echt fantastisch, net als de chauffeur van vannacht. Gewoon niks zeggen en doorlopen, we gingen over de markt lopen maar dat was echt bizar. Alles staat tegen elkaar aan je kan je voeten bijna nergens neerzetten, overal ligt afval en de hele stad ruikt daar ook naar. Maar meneer de tour guide keek niet op of om dus ipv rondkijken waren wij alleen maar bezig met hem niet kwijt raken. Het was best lachwekkend eigenlijk.
Maar we hadden ook geen idee wat de bedoeling was van de rest van de dag want er werd dus niks gezegd. Opeens stappen we ook weer in de auto, rijden naar een of ander marktje met suuuuper leuke winkeltjes met leuke spullen. MAAR UH WIJ HADDEN NOG GEEN GELD. Echt helemaal niks, ik had nog geen taxi kunnen pakken. En ja hoor: tour guide kwijt. Ongeveer 10 min later komt meneer terug: you like my new flipflops? ;))). Had die dus gewoon zelf nieuwe slippers nodig en toen konden we weer verder. Huh
Wat wel echt suuuuuuuuuper gaaf was was de boottocht over het victoria meer! We hebben echt super mooie vogels gezien en je komt langs allemaal eilandjes met fruit bomen!
Het rijden is hier ook echt bizar, er is een weg.. En die weg is voor auto's, fietsers, boda's (brommertjes) en wandelaars. Het maakt ook niet uit welke kant je op wil en blijf vooral niet gewoon achter elkaar rijden! Oh en als je verkeerd bent maakt het ook niet uit want dan keer je gewoon midden op de weg en ga je gewoon weer de andere kant op.
Ik kwam daarna een bordje tegen: ONLY CROSS THE ROAD WHEN IT'S SAVE. als ik daar naar had geluisterd had ik er nou nog gestaan.

Dag 2:
Eeeeindelijk lekker bijgeslapen en we kregen gewoon een omelet als ontbijt, hoe relaxed! Dit was om half 9, als ik had geweten dat ik pas om 5 uur weer wat kreeg had ik er nog een opgeeist. Dat is ook heel vreemd, eten en drinken speelt hier totaal geen rol, het lijkt wel of die mensen er helemaal niet bij nadenken of het niet nodig hebben ofzo. In kampala moesten we na 5 uur echt om water vragen en dan krijg je zo'n blik van: huh maar je hebt gister ook al gedronken? Ze drinken zelf ook echt niks. Maar vandaaag gingen we eindelijk naar Jinja, het stadje waar we de komende 5 weken blijven. Super gezellige auto rit gehad met een super grappige chauffeur die niet snapte waarom we niet voor altijd in oeganda bleven. Maar wat een verademing om hier te komen zeg! Het is een prachtkge stad echt heel rustig en ze zijn hier wat meer gewend aan blanken. Ze kijken je wel aan maar spreken je niet zoveel aan als in kampala gelukkig.
We hebben hier lekker over de markt gelopen en allemaal vers fruit gekocht voor morgen. Echt te lekker en 4 mango's zijn 30 cent en een kilo passievruchten 45 cent. Rib uit mn lijf. We zouden ook nog naar het weeshuis gaan maar aangezien iedereen hier maar wat doet en dus 2 uur te laat overal komt was daar geen tijd meer voor dus dat gaan we morgen eeeeindelijk doen! We delen ons huis momenteel met 16 meisjes, het is echt overvol want we hebben 1 badkamer en 1 koelkast. Gelukkig is de douche ijs koud en moet je de kop vasthouden want hij kan niet hangen dus niemand zou er voor zn plezier een half uur onder gaan staan. Oh en we hebben huisdieren: er lopen geiten in dr tuin, we hebben salamanders op de veranda maar die zijn leuk want die eten de muggen. En we hebben ratten, zonder staat zijn ze ongeveer 20 centimeter en ze zijn groter dan de katten hier. Leuk voor het avonturiers gevoel!

Dag 3: 19 juli

Zo dusssssss dat was de eerste dag babies home. Shock nummer 600.000
We zijn met de boda hern gegaan en mijn hele dag was dus al goed, dat is zoooooooo cool dat moeten ze echt in nederland ook invoeren. Met zn tweeen kun je achterop een brommer en voor 40 cent rijden ze je de hele stad door.
Maar toen kwamen we dus in het weeshuis en de kinderen komen gewoon op je afgerend en willen alleen maar aan je hangen en geknuffeld worden.
Nadeel 1: het zijn er een stuk of 30 die allemaal aandacht willem
Nadeel 2: niemand is zindelijk en ze hebben geen luiers dus ja alles stinkt naar kinderpoep en plas en wij dus ook LEKKAH.

Omdat er vandaag vrij veel vrijwilligers waren hebben we eeen aantal kinderen meegenomen voor de lunch, dit betalen wij dan en voor hun is het echt een dagje weg. Al die kinderrn gaan dus gewoon mee op de boda, ik was doodbang met zo"n klein kindje van ongeveer 4 jaar op schoot achterop een brommer.. Met nog een vrijwilliger en nog een kind.. 5 man op een brommer zonder helm over onverharde wegen. Sorry jongens ik weet dat ik had beloofd niks gevaarlijks te doen LOVE YOU MOMMY. Maar het is echt heel leuk en met die kinderen rijden ze heel voorzichtig. Voorzichtig op zn oegandees dat wel

En ohja don't worry, als ik mijn paspoort kwijt raak kan ik er gewoon een op de markt kopen hoor. No problemo ik kom wel thuis :)